Bijna vier jaar later is duidelijk dat van sommige zo noodzakelijke veranderingen nog veel te weinig terechtkomt. Het nieuwste IPCC-rapport drukte ons in augustus weer eens keihard met de neus op de feiten: klimaatverandering is een feit maar de veroorzaker – de mens – is in staat om extreme klimaatverandering te voorkomen.

Overstromingen van Limburg tot China, extreme droogte in Madagaskar, bosbranden in Rusland en ander natuurgeweld illustreerden deze zomer onbedoeld de vlijmscherpe conclusies van de duizenden wetenschappers wereldwijd die aan het rapport meewerkten.

We kunnen er dan ook niet langer omheen: om de klimaatschade nog enigszins binnen de perken te houden, zullen we óók veranderingen moeten accepteren waar we minder op zitten te wachten, zoals windmolens of zonneparken.

Maar eerlijk is eerlijk: ook u heeft ze liever niet in uw achtertuin. En ook u als wethouder of raadslid worstelt met dat participatietraject met de buurt. Gevolg: inwoners gooien de kont tegen de kribben en van uw klimaatambities komt weinig terecht.

“ Eerlijk is eerlijk: ook u heeft windmolens liever niet in uw achtertuin ”

Maar hoe krijg je die onvermijdelijke windmolens en zonnepanelen er dan wél doorheen? Door te práten en nog eens praten, luisteren, meebewegen waar nodig en de eigen haast soms even opzij te zetten, stelt gedragspsycholoog Reint Jan Renes in het dossier Energietransitie in deze Helling. Door serieus werk te maken van burgerberaden, betoogt Eva Rovers in dit dossier.

En door klimaatbeleid inclusief en dus rechtvaardig te maken, zoals auteurs van Dwars en het Jong Wetenschappelijk Bureau in deze Helling bepleiten.

Het is te hopen dat de volgende gemeenteraadsverkiezingen even groen en links uitpakken als vier jaar geleden, en dat GroenLinks ook op landelijk niveau weer de weg omhoog vindt. Zodat we, bijvoorbeeld, met groenlinkse oplossingen meer burgerparticipatie bij de energietransitie kunnen creëren.

Over verandering gesproken: dit is mijn laatste Helling. Het was voor mij een eer en een persoonlijke verrijking om samen met de redactie, auteurs, vormgevers, illustratoren en fotografen het mooiste politieke tijdschrift van het land te mogen maken en ik ben u als lezer dankbaar voor uw complimenten, suggesties en betrokkenheid.

Ik wens mijn tijdelijke opvolger Theo Brand evenveel plezier bij de Helling als ik zelf de afgelopen vier jaar heb gehad.

Suzanne van den Eynden
Hoofdredacteur