Rebellie begint in groep acht van het basisonderwijs. Een enkeling zal de veiligheid nog niet verlaten, onder moeders hoede aanschouwen hoe het leven verandert en eisen stelt aan eigen denkvermogen en doen. Wie die enkeling blijft, zal buiten de groep vallen, buiten dat wat gangbaar is. Opgelegd misschien door de macht van de ouders of door gebrek aan moed.
Een kind onttrekt zich langzaam aan de macht van de ouders en ontdekt de wereld zelf, met eigen ogen, eigen gevoel en eigen waarden. Een proces dat al zo oud is als de mens zelf. Een proces dat behoort bij de biologie van ons soort. Stout zijn is een les. Zonder stout zijn wordt een wezen niet geconfronteerd met de gevaren van het leven en met de grenzen van eigenzinnig handelen en zal hij zwak zijn volwassenheid ingaan, niet opgewassen tegen de wereld, waar veel slechts op de loer ligt.
Bescherm een kind voor alle gevaren die kunnen dreigen en het zal de rest van zijn leven bescherming nodig hebben of niet oud worden, omdat het gevaar hem heeft ingehaald. Hij wist niet wat te doen, hoe te handelen. Bescherming maakt zwak en onzelfstandig, laat het kind niet herkennen waar gevaren dreigen en leert het niet gevechten aan te gaan.
Veel volwassenen hebben de neiging tot beter weten en denken dat hun kennis in het kind gepompt kan worden, waardoor het zelf die ontwikkeling kan overslaan. Zij gaan voorbij aan het feit, dat alleen ervaring het benodigde litteken achterlaat op de ziel, dat steeds weer opduikt als zich eenzelfde situatie voordoet. Een peuter moet zijn vingers branden aan de lucifer, wil hij de rest van zijn leven weten hoeveel pijn vuur doet.
Overmatige bescherming van een kind tegen alle slechts dat in het leven op de loer ligt, verarmt de geest. Het kind zal niet weten, ervaren, maar alleen geloven. Het zal niets aan den lijve ondervinden, maar slechts afgaan op het oordeel van een ander, zonder ooit te weten of dat oordeel juist is. Zijn enige mogelijkheid is aan te nemen, te vertrouwen, zonder zelf uit te vinden. Als dat vertrouwen misplaatst blijkt wordt zijn ziel gekrenkt, maar hij zal niet weten hoe zich te verdedigen, want dat heeft hij nooit geleerd. Een overmatig beschermd kind wordt als volwassene een zwakkeling.
Het streven naar perfectie van het ouderschap, zoals dat wordt verwacht door onze samenleving en zoals dat wordt voorgeschreven in de media, is niet alleen een onmogelijk streven, maar ook een met een averechts effect. Geloof in gezag heeft in onze samenleving al bewezen, dat misbruik van dat gezag hoogtij viert. Het is niet voor niets, dat kopstukken vele jaren wegkomen met corruptie en fraude. Gezag dient niet geloofd, maar gecontroleerd te worden. Zoals vuur niet heet is tot men het voelt.
De vrijheid van de tiener beknotten, uit oogpunt van bescherming kan alleen leiden tot enorme problemen. De drang naar die vrijheid, zelfontplooiing en zelfredzaamheid zal bij de een groter worden dan ooit en een vorm van anarchisme aannemen. De ander zal geloof hechten aan alles wat hem wordt voorgeschoteld, wat zal leiden tot zwakte, onderdanigheid en angst.
Een tiener verboden opleggen waardoor hij zijn eigen grenzen en de grenzen van zijn omgeving niet kan aftasten en bovendien zich zijn eigen litteken, zijn eigen waarschuwingssignaal, niet kan toebrengen, maakt hem als volwassene tot een speelbal van het kwaad, in iedere zin van het woord.